Ба ёди устодонам, ки маро дарс омӯзондаанд
Рӯзҳо мегузаранду моро бузургу солдида мекунанд, баъзе аз ёддоштҳо зудуда мешаванд, арзишҳои зиндагиамон бар асари замон ва муҳит, ё вобаста ба манфиатҳоямон тағйир меёбанд, аммо хотираҳои равшану сурурбахши айёми тилоии ҳаёти мактабӣ, устодони нек, донишманду хирадманд ва адолатпарварамон (онҳое, ки моро дарс гуфтаанд, чунин буданд!) …