Вақте зани Ҷорҷ Корлин вафот кард, ин нависандаи ҳаҷвнигор ва тундсухани машҳури солҳои 70-80 — уми қарни пешин як мақолаи хубу нишонрасеро ба табъ расонд, ки имрӯз ҳам моҳияташ гум нашудааст. Ихтилофи замони мо чунин аст:  мо иморати баланд, вале таҳаммули паст, шоҳроҳҳои васеъ, аммо назари танг…